ALBLASSERDAM – De Iraanse asielzoekers Mehrdad, Soheila en Sunny wonen al zo’n tien jaar in Nederland en hebben zich vier jaar geleden van de islam bekeerd tot het christendom. Als het aan de IND ligt, moeten de Alblasserdammers alsnog terug naar hun eigen land. Veel leden van de Grote Kerk in Alblasserdam vinden dit niet kunnen en hebben al massaal hun handtekening gezet onder een brief van de kerkenraad aan de rechtbank. Frans Hoek, predikant in de PKN-gemeente, vindt het absurd: “Deze mensen zijn al heel lang in Nederland, hebben hun dochtertje hier laten herbegraven, en lopen enorm gevaar in hun eigen land, waar christenen nauwelijks geaccepteerd worden. Het zou absurd zijn als zij terug moeten. Ik zou er bijna voor in hongerstaking gaan,” aldus de dominee.  Klik op Lees Meer om verder te lezen.

Het verhaal hieronder is de uitgebreide versie. Geen zin om alles te lezen? Een versie met 700 woorden minder is hier te lezen.

Mehrdad (42) vluchtte in het jaar 2000 als politiek vluchteling vanuit Teheran naar Nederland. Hij was het niet eens met het heersende regime in zijn land en liep daardoor gevaar. Zijn vrouw Soheila(43) zoon Sunny(21) en dochter Saghi(toen 12 jaar) deden twee jaar later een vluchtpoging. Tijdens deze moeizame tocht overleed het dochtertje door uitputting en onderkoeling. Saghi werd begraven in Sofia (Bulgarije). Door een samenloop van ongelukkige omstandigheden mocht Mehrdad Nederland niet uit, waardoor hij de begrafenis van zijn dochtertje niet kon bijwonen. 12 mei 2010 is Saghi herbegraven op de begraafplaats van Alblasserdam.

In de Shell…
In 2005, toen het gezin in een asielzoekerscentrum in Papendrecht woonde, oordeelde de Immigratie –en Naturalisatiedienst (IND) dat het gezin zonder goede redenen in Nederland verbleef en beval de Iraniërs terug te keren, naar hun eigen land. “We hebben toen besloten om in België asiel aan te vragen. Naar ons eigen land terug was te gevaarlijk. Maar in België aangekomen werden we direct opgepakt. Ze vroegen of we naar de ‘Shell’ wilden. Wij begrepen dit niet en zeiden dat het goed was. Later bleek dat het om de cel ging,” grinnikt Mehrdad, omdat hij achteraf de humor van het misverstand wel kan inzien.

Huilen
De drie immigranten hebben vervolgens een tijd lang gescheiden van elkaar gevangen gezeten. “Ik zat in een heel klein hokje van een paar meter en kreeg af en toe wat eten toegestopt. Ik wilde erg graag bij mijn man zijn, maar dat mocht niet. Ik moest daar heel vaak huilen,” vertelt Soheila. Na een half jaar vreemdelingendetentie; ze waren immers illegaal in Nederland, werd het gezin op straat gezet.

Van links naar rechts: Mehrdad, Sunny, Soheila.

Christelijk
Uiteindelijk kregen de drie rusteloze reizigers een huis aangeboden in Alblasserdam door de Stichting Noodopvang Papendrecht. “We kwamen terecht in de Cornelis Smitstraat naast christelijke buren. Omdat we graag extra hulp wilden en goede ervaring hadden met christenen in Papendrecht, vroeg ik om de grote kerk van Alblasserdam. Ik bedoelde gewoon groot in de letterlijke zin van het woord, maar de buren dachten direct aan de kerk aan het Cortgene. Ik had het de eerste zondag (juli 2006) wel moeilijk, want ik dacht: doe ik nu geen zonden tegen Allah? Zou dit wel mogen? Maar toen had ik voor mezelf de oplossing gevonden. Ik dacht: de kerk is een plekje om met God te praten. Dus ik kan gewoon tot Allah bidden,” vertelt Mehrdad.

Dopen
Niet veel later hebben Soheila en Mehrdad zich, na het volgen van geloofslessen en het ontvangen van pastorale zorg, laten dopen. Ook Sunny is christen geworden: “In het AZC in Papendrecht ging ik regelmatig met een christelijke man om. Hij hielp ons en heeft me veel over de kerk verteld. Eerst zeiden we: ‘Praat alsjeblieft niet over je Jezusgeloof, want wij zijn moslim.’ Later ben ik ook mee naar de kerk gegaan en ga ik regelmatig naar de Iraanse Christelijke gemeenschap in Haarlem en bezoek Christelijke jongeren kampen van Stichting Gave,” aldus Sunny.

Land uit gezet
Dit jaar heeft het gezin te horen gekregen dat ze echt het land moeten verlaten, omdat er geen zwaarwegende redenen zouden zijn om hier te blijven. Dinsdag 14 december wordt door de rechter het vonnis uitgesproken. Kees Brinkman, de initiatiefnemer van de handtekeningenactie vindt het vreemd dat het gezin na tien jaar alsnog het land uitgezet wordt: “Het is in Iran erg gevaarlijk voor christenen. Op een algemeen erkende wereldranglijst (van Open Doors) staat Iran op de tweede plaats. Alleen Noord Korea gaat Iran nog voor op het gebied van Christen vervolging. Maar de IND beroept zich op officiële documenten uit 2007 waarin staat dat dit geen reden kan zijn om niet uitgezet te worden.”

Van links naar rechts: Sunny, Soheila, Mehrdad en dominee Frans Hoek.

Generaal pardon
Doordat het gezin heel even het land heeft verlaten (naar België) vallen de Alblasserdammers net niet onder de generaal pardon regeling die in 2007 van kracht werd. Een voorwaarde om binnen deze regeling te vallen is dat iemand vanaf 2001 onafgebroken in Nederland is geweest. “Dat zijn ze niet geweest en dat is hen noodlottig geworden,” vertelt Brinkman.  De rechtbank beslist in december dus over twee dingen: Kan het gezin als christen in Iran veilig wonen? En: Kan het gezin alsnog onder de generaal pardon regeling vallen, omdat het hen moeilijk kwalijk te nemen is dat zij in België een poging waagden.

Handtekeningen en brieven
Het doel van de handtekeningen en persoonlijke brieven die Brinkman inzamelt is om het dossier te laten opvallen. “Het moet geen standaard dossier worden. En eigenlijk willen we met deze actie proberen de rechtbank te beïnvloeden. Ik weet dat dat officieel niet kan, maar we hopen op een wonder en geloven in de kracht van het gebed,” aldus de initiatiefnemer.

Gebedsbijeenkomst
Om de actie nog meer kracht bij te zetten is er een speciale gebedsbijeenkomst georganiseerd. Op woensdagavond 1 december wordt een dienst gehouden die geleid zal worden door dominee Hoek. “In principe komen we samen in ons verenigingsgebouw de Damsteen, maar heimelijk hoop ik er op dat het zo vol wordt dat we moeten uitwijken naar de kerk. Wij geloven namelijk in de kracht van het gebed,” aldus de voorganger.

Voorlopig heeft het drietal er alle vertrouwen in, dat ze in Nederland mogen blijven. “Wij blijven gewoon hier. Teruggaan is nog lang niet aan de orde, want hierna kunnen we nog in hoger beroep en daarna kunnen we misschien nog naar het Europese hof,” meent Sunny.

Andere kerken
De deadline van de brieven en handtekeningen is 21 november. Inmiddels hebben de Alblasserdamse  Ontmoetingskerk en de Ichtuskerk zich ook al aangesloten bij de actie. Mensen die meer willen weten over de actie of mee willen doen kunnen contact opnemen via [email protected] of 078-6919389.

Deel dit bericht via...