ALBLASSERDAM – Na 50 jaar organist te zijn geweest in de Havenkerk in Alblasserdam, stopt Cor de Haan hiermee. Onlangs is in de Havenkerk het organistenjubileum van De Haan gevierd. Dit was tevens de afscheidsavond.
Eigenlijk had dit jubileum in 2020 gevierd moeten worden, maar toen gooide corona roet in het eten. Dit jaar kon dit feest dan wel doorgaan, zij het dat de 65 bezoekers langs een QR-controle moesten.
De voorzitter van de kerkenraad, Dirk Louter, kon niet in persoon aanwezig zijn, maar door middel van een opgenomen video sprak hij Cor toe. Hij memoreerde dat Cor vijftig jaar lang op zijn kenmerkende eigen wijze de gemeentezang had begeleid, Je kon als je de kerk binnenkwam al horen dat Cor achter het orgel zat. Veel mensen zeiden dan “Fijn, Cor speelt, dan kunnen we weer fijn zingen”. Hij heeft nooit op zijn post ontbroken, zelfs niet toen hij door een ongelukje één hand niet kon gebruiken. Cor speelde gewoon met alleen zijn andere hand.
Naast zijn organistschap heeft Cor ook veel betekend voor het inmiddels opgeheven Gereformeerd Kerkkoor. Vanaf de oprichting in 1969 is hij daar dirigent van geweest en heeft met dat koor vaak de kerkdiensten opgeluisterd. De kerkenraad heeft als waardering voor de muzikale inbreng van Cor in de kerkdiensten het draaginsigne in goud met een briljantje aangevraagd. De poging van zijn zus Wilma om dit op zijn revers aan te brengen lukte niet, maar niettemin werd het insigne overhandigd. Als aanvulling op deze eervolle onderscheiding kreeg Cor een cadeau in natura. Voor hem is geregeld dat hij een middagje op het kolossale orgel in de Grote Kerk te Dordrecht mag spelen. Dat is iets waar het hart van een organist opengaat. In zijn jeugdjaren ging hij vaak naar orgelconcerten in die kerk en nu zelf daar de handen op de toetsen te mogen zetten, brengt al die herinneringen weer terug.
Janny van Bockel sprak in haar bijdrage over Cor als dirigent van het Gereformeerd Kerkkoor. Ze riep in herinneringen op aan de buitenlandse reizen van het koor en noemde als een van de hoogtepunten de dag waarop het koor in de Thomaskirche in Leipzig had kunnen zingen. Dat is de kerk waar Johann Sebastian Bach vele jaren lang organist en koorleider was geweest, ‘heilige’ grond dus.
Vervolgens haalde Geert Ouweneel, jeugdvriend van Cor, aan de hand van oude foto’s weer andere aspecten van Cor als organist en musicus naar voren. Dat ging gepaard met wat grappen en kwinkslagen. Hij vertelde dat, aangezien Cor en hijzelf beiden orgelles hadden bij de heer C. Brouwer en ook vaak dezelfde stukken moesten instuderen, er een soort competitie was ontstaan wie het eerst dat stuk goed kon spelen. Dat bevorderde de studiezin enorm en heeft ook sterk bijgedragen tot de succesvolle muzikale loopbaan van Cor en ook dat Geert vele jaren als kerkorganist heeft gefungeerd.
Toen was het tijd voor een aantal muzikale bijdragen. Aan de beurt was al geweest Harry Heystek, huidige organist in de Havenkerk, die aan het begin de samenzang van psalm 146 begeleidde. Nu hoorden we Adriaan Arkeraats, hoofdorganist van de protestantse gemeente Alblasserdam, waartoe de Havenkerk en de Ontmoetingskerk behoren, inmiddels samen De Brug geheten. Hij improviseerde op indrukwekkende wijze over psalm 150a.
Geert Ouweneel speelde vervolgens de Toccata over Psalm 24 van Cor Kee. Hij had dit stuk gekozen uit nostalgische overwegingen, omdat dit orgelwerk destijds de competitie tussen Cor en hem aanwakkerde.
Leo Terlouw, destijds een leerling van Cor de Haan en thans muziekleraar en tevens organist van de Hervormde Kerk in Bleskensgraaf, speelde de grote Toccata in F van Johan Sebastian Bach. Een werk dat hoge eisen stelt aan de techniek van de uitvoerder. Leo maakte er een perfecte vertolking van.
Omdat André de Jager, die het volgende programmaonderdeel voor zijn rekening zou nemen, door ziekte niet aanwezig kon zijn, nam Geert Ouweneel zijn aandeel over. Het betrof een improvisatie over het thema CDH. Dat zijn de initialen van Cor omgezet in muzieknoten, waarbij de H de Duitse aanduiding is voor wat wij de B noemen. In die improvisatie nam Geert een aantal bestaande muziekstukken op die met ditzelfde thema beginnen. Zulke stukken zijn zeer dun gezaaid, zei hij in zijn inleiding.
Tenslotte kwam Cor muzikaal aan het woord. Hij speelde op piano de Air uit de Watermuziek van Handel en daarna op orgel een voorspel over lied 330, gevolgd door samenzang. Een passende lied als slot van deze avond. Een dankwoord namens de jubilaris ontbrak niet. Het werd uitgesproken door Wilma, de zus van Cor. In de grote zaal van de Havenkerk kon bij een drankje en hapje iedereen Cor nog even spreken. Al met al kan Cor terugzien op een geslaagde jubileumviering annex afscheidsavond die naar te verwachten is hem met warme gevoelens zal blijven vervullen.
Reacties