ALBLASSERDAM – De 24-jarige Gaby ’t Hart uit Alblasserdam heeft een boek geschreven, waarin zij een kijk geeft op haar leven in de psychiatrische zorg, het (over) leven met autisme depressies, zelfbeschadiging en zelfmoordneigingen. Het boek heeft de titel ‘Wanneer je niet meer leeft, maar overleeft’ gekregen en is inmiddels online verkrijgbaar. Daarnaast zal het binnenkort te koop aangeboden worden bij Primera in Alblasserdam. In onderstaand interview vertelt Gaby openhartig over haar boek en haar leven. “Ik ben klaar om mijn verhaal te delen en het taboe rondom de psychiatrie te doorbreken.”
“Vanaf jongs af aan ben ik anders geweest dan leeftijdsgenootjes. Ik merkte dit al toen ik een jaar of vijf was. Ik werd gepest. Mijn interesses lagen enkel en alleen bij dieren. Samen spelen kon ik niet. Ik zorgde altijd dat er ruzie ontstond. Ik snapte mensen niet. Ik raakte overprikkeld, maar op dat moment werd dit beschouwd als vervelend gedrag en werd ik afgescheept als een moeilijk opvoedbaar kind.”
Ik was anders
“Jarenlang werd dit als standpunt gehouden. Ik voelde mij steeds meer afgezonderd van mijn leeftijdsgenoten. En hoe erg ik ook mijn best deed om erbij te horen en mee te gaan in de dagelijkse sleur van het standaard leven, het lukt niet. Ik werd aan de kant gezet, want ik was anders.”Pesten
“Van de basisschool ben ik naar het gymnasium gegaan. Ik hoopte hier niet meer gepest te worden. Ik dacht dat als mensen gymnasium kunnen doen, ze ook slim genoeg waren om niet meer te pesten. Maar helaas; het pesten gebeurt ook op de middelbare scholen en ook op het gymnasium. Ik werd depressief. Ik begon mezelf te beschadigen met kleine krasjes. Ik was altijd stevig en ik begon mijn eten uit te braken.”Anorexia
“Toen ik in het tweede jaar zat, werd mijn depressie dusdanig erg, dat ik opgenomen moest worden. Ik had al ruim een jaar gesprekken met een psycholoog, zowel op school als bij een hulpinstantie. Ik werd voor drie maanden opgenomen in een psychiatrische kliniek. Helaas ging het hier alleen maar meer achteruit. Ik kreeg anorexia nervosa. Eten was een worsteling voor mij. Dat is nog steeds zo, maar niemand ziet het meer aan mijn lichaam. Ik heb nog steeds een eetstoornis. Een eetstoornis zit in je hoofd en draait niet om gewicht.”Gesloten afdeling
“Ik ben van school veranderd en op de andere school werd ik weer net zo hard gepest. In de herfstvakantie van 2010 besloot ik dat het genoeg was. Ik wilde niet meer verder leven. Ik heb een zelfmoordpoging gedaan en kwam in het ziekenhuis terecht. Vanaf dat moment is mijn schoolleven gestopt en mijn psychiatrische leven begonnen. Ik was vijftien jaar oud en ik kreeg leerplichtontheffing. Ik werd gedwongen opgenomen op een gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis.”Depressies werden erger
“Na talloze opnames en pogingen mijn leven te eindigen, kwam ik toch iedere keer weer thuis voor een paar weken en soms zelfs voor een paar maanden. Mijn moeder is er altijd voor mij geweest. Helaas werden de depressies steeds erger en begon ik mezelf dusdanig te beschadigen, dat iedere wond die ik maakte gehecht moest worden in het ziekenhuis.”Op het randje van de dood
“Ik heb vaak op het randje van de dood gebalanceerd. Ik ben gereanimeerd en ben meerdere malen geopereerd en ik heb blijvend letsel door de pogingen die ik heb gedaan mijn leven te eindigen.”Autisme
“Nog steeds ben ik niet genezen en dat zal helaas ook nooit gaan gebeuren. Sinds een aantal jaar is er vastgesteld dat ik autistisch ben en dat ik door mijn autisme overprikkeld raak, waardoor ik depressief word en mijn leven niet meer zie zitten.”Passende begeleiding
“Helaas werd ik de eerste jaren in de psychiatrie nog behandeld als iemand met een persoonlijkheidsstoornis. Daarbij had met een totaal andere wijze van benaderen, dan de benadering van iemand met autisme. Gelukkig is dat nu niet meer het geval. Er is nu passende begeleiding.”Nog steeds overleven
“Het leven is voor mij nog steeds overleven. Maar na tien jaar in de psychiatrie wil ik mijn verhaal delen. Veel mensen zullen mij kennen en misschien een oordeel hebben en anderen misschien ook niet. Ik heb mijn (over)leven opgeschreven en ik hoop dat er veel mensen zijn die mijn boek willen lezen. Ik hoop een stukje taboe rondom de psychiatrie en psychische ziektes te doorbreken.”Drie delen
“Mijn boek bestaat uit drie delen:
Deel 1: Mijn leven voor de psychiatrie
Deel 2: Mijn leven in de psychiatrie en mijn leven daar buitenom
Deel 3: Een diepere kijk in wat de mentale gezondheidszorg inhoudt. Het laatste deel is erg interessant voor hulpverleners en artsen en ook voor mensen die een opleiding in de zorg willen doen.”
Bestellen
Het boek is vanaf vandaag te bestellen via www.boekscout.nl. Over een aantal dagen is het boek ook verkrijgbaar bij Bol.com en in mei is het te koop bij Primera Alblasserdam. Dan zal er in deze winkel ook nog een vragenochtend en signeersessie plaatsvinden voor de mensen die daar interesse in hebben. Tot slot komt het boek te liggen bij Bruna op de Meent in Papendrecht.
Reacties