KINDERDIJK – De 27-jarige man uit Oud-Beijerland die maandagmiddag 27 december door het ijs bij Kinderdijk zakte maakt het naar omstandigheden goed. Hoewel een aantal mensen afkeurend oordeelde dat hij het ijs op is gegaan, vindt de Beijerlander zelf dat hij niet gevaarlijk bezig is geweest. “Voordat we het ijs opgingen heeft een man bij het toeristenhuisje voor ons het ijs gemeten met een boor. Dit bleek tien centimeter dik te zijn. Daarna hebben we gesprongen, maar het kraakte niet. En tot slot hebben we met drie jongens gesproken die vanuit Groot-Ammers naar Kinderdijk waren gereden. Zij hadden de tocht zonder problemen afgelegd. We zijn dus niet over één nacht ijs gegaan.” Klik op Lees Meer om verder te lezen.
Hieronder het persoonlijke verhaal van de Spuidorper:
“Ik ging samen met een vriend schaatsen. We stapten bij Kinderdijk op en checkten het ijs zoals hierboven staat beschreven. Toen we zo’n drie kwartier hadden geschaatst, aten we ons boterhammetje op en gingen we dezelfde route, dus via de Overwaard, weer terug. Net voordat we arriveerden ging het mis. De vriend, die net voor mij reed, struikelde en ook ik viel over een hobbeltje. Doordat ik met mijn volle gewicht op het ijs terecht kwam, brak het ijs af en lag ik in het water. Nou ik kan je vertellen, ik heb het in mijn hele leven nog nooit zó koud gehad.”
Vastgeklampt
“Door de dikke jas en truien werd ik steeds zwaarder. Telkens als ik op het ijs wilde klimmen brak dit af. Het wak werd steeds groter. Op een gegeven moment ben ik daar mee opgehouden en ben gaan watertrappelen. Mijn armen had ik aan de randen vastgeklampt en ik bleef maar met mijn benen bewegen, zodat de onderkoeling niet nog sneller zou gaan. Mensen riepen vanaf de kant dat ik vol moest houden en gaven allerlei tips. De vriend waar ik mee aan het schaatsen was, heeft ook nog met een sjaal geprobeerd me te redden, maar dat mislukte.”
IJsslee
“Hoe lang ik in het water heb gelegen weet ik niet. Ik schat zo’n tien minuten. Heel blij was ik toen ik in de verte sirenes hoorde. Nog even volhouden dacht ik. Toen de brandweer arriveerde ging het allemaal heel snel. Ik dacht eerst dat ze een ladder pakten, maar later bleek dat ze met een ijsslee het ijs opkwamen. Ik zwom naar de andere kant van het wak en daar kon ik op de slee getrokken worden.”
“Eenmaal op de kant werden mijn kleren uitgetrokken, deed men dekens over me heen en probeerde men mij warm te wrijven. Mijn handen en voeten waren het koudst, maar ook mijn armen deden pijn van het krampachtig beethouden aan het ijs. Ik voel mijn armen nu nog steeds.”
Rillen
“Nadat het ambulancepersoneel de zorg verder op zich nam, werd iknaar het ziekenhuis in Dordrecht gereden. Onderweg lag ik heel hard te rillen, maar volgens de ambulancebroeder was dit juist goed, omdat dit een teken is dat je lichaam aan het opwarmen is. Ik was trouwens de hele tijd prima bij kennis. Nadat ik was opgewarmd kon ik naar huis.”
“Ik ben degene die 112 heeft gebeld en de hulpdiensten die moesten uitrukken heel dankbaar, want als ze later waren gekomen, had het heel anders af kunnen lopen.”
Reacties