ALBLASSERDAM – Het is deze maand precies één jaar geleden dat bij mevrouw Van der Koogh – Duurentijdt een vrachtwagen met bagger naar binnen kwam rijden. De schade aan haar huis aan de Oost-Kinderdijk in Alblasserdam is nog steeds niet helemaal hersteld. “Vooral de goede stenen vinden was moeilijk. De schilder is op dit moment nog bezig om alles goed in de lak te zetten. Nu duurt het niet lang meer voordat alle schade is hersteld,” aldus de 77-jarige vrouw. Klik op Lees Meer om verder te lezen.
Van der Koogh baalt er nog steeds van dat alles zoveel tijd kost. “De kosten maken mij niet uit, alle was goed verzekerd, maar de tijd die ik kwijt ben, dat vind ik zonde. Ik had veel liever bij familie op bezoek gegaan.”
Wat er gebeurde: Op 14 mei 2009 rond zes uur’s ochtends vloog om een nog steeds onbekende reden een vijftig ton zware vrachtwagen uit de bocht, die werd bestuurd door een 38-jarige man uit Nieuw-lekkerland. De auto raakte het huis van Van der Koogh waardoor het voertuig kantelde en een eind over de weg schoof. Hierdoor werd zo’n dertig ton slib uit de dieplader tegen de voorgevel van de slaapkamer gekwakt. “Ik was net wakker en stond op het punt op te staan. Opeens hoorde ik een geweldige klap. De gevel klapte eruit, mijn bed brak in tweeën, het matras schoot omhoog, meubels vlogen over me heen en de brokken puin belandden onder het bed. Mijn hele kamer zat onder de bagger en even daarna zag ik één groot vuurwerk doordat de stroomdraden in de muur braken”, beschrijft de oud-notaris de situatie. 
Na een dag herstel- en opruimwerkzaamheden was het huis, op één kamer na, weer bewoonbaar en sliep Van der Koogh ‘gewoon’ weer thuis. “Ik ben maar één nacht weggeweest. Toen heb ik niet zo lekker geslapen. Het was zo’n hectische toestand en ook zo bijzonder dat je zoiets overleeft. De dag daarna heb ik weer als een roosje geslapen in mijn eigen huis. Natuurlijk niet in de rampkamer, maar ik heb boven een slaapplaats gemaakt waar ik nu overigens nog steeds slaap en kan genieten van een schitterend uitzicht.”
Monumentale stenen
Volgens Van der Koogh was het ongeluk in de beleving van veel mensen veel erger dan het in werkelijkheid was: “Eigenlijk ben ik maar één kamer kwijt van mijn grote huis. Maar veel mensen dachten doordat de slaapkamer uit 1900 een aanbouw is en een apart huisnummer heeft dat een heel huis was ingestort. Dan was het inderdaad erger geweest.” De afgelopen maanden is er hard gewerkt aan het herstel van de kamer, maar toch heeft dit veel vertraging opgelopen. Voor het huis waren speciale monumentale stenen nodig waar maandenlang naar werd gezocht. Deze zijn inmiddels in Limburg ontdekt.
Lichte brandlucht
Het is niet de eerste keer dat het huis Van der Koogh een veelbesproken onderwerp in Alblasserdam is. Zeven jaar geleden raakte de vrouw ook al een keer een gedeelte van haar huis kwijt. Toen brandde een groot deel van de bovenverdieping uit doordat er verf werd afgebrand en het stro onder de dakpannen vlam vatte. Hoewel er nog steeds een lichte brandlucht op zolder hangt heeft het ongeluk van afgelopen jaar meer gevolgen voor de Alblasserdamse. ‘Ik ben met de gevolgen van het ongeluk zeker een jaar bezig. Gelukkig vlieg ik nog de trappen op en af, maar voor mij is een jaar veel meer waard dan dat van een dertiger. Als ik geluk heb ga ik nog twintig jaar mee. Dat ene jaar moet ik dus uitsmeren over die jaren. Bij iemand van dertig is die spoeling veel dunner. De verloren tijd had ik graag besteed aan leuke dingen, zoals familie bezoeken en lezen.” Qua materiële schade valt alles ook mee. “Natuurlijk ben ik veel spullen kwijtgeraakt, maar de verzekeringsmaatschappij heeft alles heel persoonlijk benaderd en goed terugbetaald. Het enige dat ik er dus aan over heb gehouden is tijdverlies.”
‘Nog steeds levensgevaarlijk’
De verwachting van Van der Koogh is dat het huis eind van deze maand helemaal is gerestaureerd. “Dan gaat de vlag uit en mag de burgemeester op bezoek komen om gelijk even te praten over de veiligheid van de dijk. Want het is hier nog steeds levensgevaarlijk.” Een mogelijke oplossing voor de dijkveiligheid is volgens Van der Koogh een flitspaal zetten. “Die verdient zich de eerste tijd toch wel terug en het schrikt af. Wat een nog betere oplossing zou zijn is een wegversmalling. Dan moeten de automobilisten afremmen want ze willen weten of ze door kunnen rijden. En als laatste zouden paaltjes voor het huis heel goed kunnen werken. Niet om een auto tegen te houden, want ze knappen natuurlijk zo af, maar het gaat om het psychologisch effect. Als mensen paaltjes zien denken ze van: Hier mag ik niet tegen aan komen. Dat terwijl een auto tegen een huis veel grotere gevolgen heeft. Maar daar denken ze niet aan omdat het zo onwaarschijnlijk lijkt.” Ondanks dat Van der Koogh niet in het veiligste stukje Alblasserdam woont slaapt ze er geen uurtje minder om. “Ik weet gewoon dat ze af en toe m’n huis binnenrijden. De ene keer is het wat erger dan de ander. Maar als ik er een kansberekening op loslaat is de kans minimaal dat er nog zo’n vrachtauto naar binnen komt. Maar goed, je weet het niet want de kans dat het de komende twintig jaar gebeurt is groter dan de kans van de afgelopen honderd jaar. Er is veel meer (zwaar) verkeer op de dijk. Ik wacht alles dus maar rustig af”, besluit Van der Koogh glimlachend.
Reacties